کد مطلب:280189 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:253
آداب پیش از خواب
چون این فقرات را متذكر شدی و بنای خود را بر این گذاشتی كه در تمام حالات و حركات و سكنات خود موافق میل مولای خود رفتار كنی و آنی و لمحه ای در تمام اوقات شبانه و روز خود از مولای خود تغافل و تجاهل ننمائی و همیشه در نظر داشته باشی كه:
مقدمكم امام طلبتی و حوائجی و ارادتی فی كل احوالی و اموری...
و قسم دهی او را كه:
ان یجعل اوقاتك فی اللیل و النهار بذكره معمورة، و بخدمته موصولة، و اعمالك عنده مقبولة حتی تكون اعمالك و اورادك كلها وردا واحدا و حالك فی خدمته سرمدا.
پس چون شب را خواستی بخوابی و به مضجع خود بروی، بخوان بعضی دعوات واذكار و سوره های قرآنی را كه در كتب آداب و سنن فقهاء (رضوان الله تعالی علیهم) مضبوط است و انتخاب كن از اذكار و اوراد و دعوات چیزی را كه نام مقدس و ذكر اقدس آقا و مولای تو بقیة الله فی الارضین و السموات (ارواحنا فداه) تلویحا او تصریحا در آن مذكور باشد - اگرچه روح تمام كتاب و سنت، وجود مقدس آن جناب و آباء معصومین او (صلی الله علیهم اجمعین)
[ صفحه 56]
است - در زیارت مخصوصه ی سرداب آن حضرت است می خوانی:
اشهد ان بولایتك تقبل الاعمال و تزكی الافعال و تضاعف الحسنات و تمحی السیئات...
و امام تو حضرت صادق (علیه الصلوة والسلام) است می فرماید:
ان الله تجلی لعباده فی كلماته ولكن انتم لا تبصرون.
از آن جمله دعائی است كه در «خصال» و سایر كتب معتبره ضبط است، كه حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند كه:
چون اراده ی خواب نمائی، دست راست خود را بگذار در زیر حد راست خود و بگو:
وضعت جنبی لله علی ملة ابراهیم و دین محمد و ولایة من افترض الله طاعته، ماشاء الله كان و ما لم یشاء لم یكن.
پس فرمودند:
هر كه این دعا را بخواند در وقت خواب، خدا او را حفظ فرماید از دزد و غارت و خراب شدن خانه و استغفار می نماید از برای او ملائكه.
و در «ثواب الاعمال» است كه حضرت صادق (علیه السلام) فرمودند:
هر كه در وقت خوابیدن تمام مسبحات قرآن را بخواند، نمی میرد تا آنكه حضرت قائم (عجل الله فرجه) را درك كند و اگر بمیرد در جوار پیغمبر (صلی الله علیه و آله) خواهد بود.
واضح است كه ولایت كسی كه مفترض الطاعة است در این ایام غیبت كبری امام عصر تو است (ارواحنا فداه) باید آن حضرت را قصد نمائی ظاهرا و
[ صفحه 57]
باطنا كه خوابیدن تو هم به اذن و امضاء و رضای آن حضرت بوده باشد.
و نیز بگوید آنچه را كه در «فلاح السائل» ابن طاوس (قدس سره) از حضرت ابی عبدالله (علیه الصلوة و السلام) روایت كرده كه آن حضرت فرمودند:
چون در فراش خود رفتی برای خوابیدن، بگو:
اللهم انی اشهدك انك افترضت علی طاعة علی بن ابی طالب و الائمة من ولده و یسمیهم واحدا بعد واحد حتی ینتهی الی الامام الذی فی عصره، ثم مات فی تلك اللیلة دخل الجنة.
واضح است در این عصر و زمان كه امام تو (عجل الله فرجه) امام دوازدهم است و از انظار غایب شده، باید بشماری همه ی ائمه را تا منتهی شود به امام عصر صاحب العصر و الزمان (صلی الله علیه و علی آبائه الطاهرین) و متذكر شوی كه به طاعت ائمه ی خود احیاء و امواتا به خواب می روی و كانه خدا را به شهادت می طلبی كه من در وقت خواب خود به طاعت مولا و آقای خود حضرت حجت (عجل الله فرجه) به خواب می روم كه عین طاعت تست. اگر روح مرا قبض نمودی یا ارسال فرمودی، به طاعت تو و ولایت اوست (صلوات الله علیه و علی آبائه المعصومین).
[ صفحه 58]
مقدمكم امام طلبتی و حوائجی و ارادتی فی كل احوالی و اموری...
و قسم دهی او را كه:
ان یجعل اوقاتك فی اللیل و النهار بذكره معمورة، و بخدمته موصولة، و اعمالك عنده مقبولة حتی تكون اعمالك و اورادك كلها وردا واحدا و حالك فی خدمته سرمدا.
پس چون شب را خواستی بخوابی و به مضجع خود بروی، بخوان بعضی دعوات واذكار و سوره های قرآنی را كه در كتب آداب و سنن فقهاء (رضوان الله تعالی علیهم) مضبوط است و انتخاب كن از اذكار و اوراد و دعوات چیزی را كه نام مقدس و ذكر اقدس آقا و مولای تو بقیة الله فی الارضین و السموات (ارواحنا فداه) تلویحا او تصریحا در آن مذكور باشد - اگرچه روح تمام كتاب و سنت، وجود مقدس آن جناب و آباء معصومین او (صلی الله علیهم اجمعین)
[ صفحه 56]
است - در زیارت مخصوصه ی سرداب آن حضرت است می خوانی:
اشهد ان بولایتك تقبل الاعمال و تزكی الافعال و تضاعف الحسنات و تمحی السیئات...
و امام تو حضرت صادق (علیه الصلوة والسلام) است می فرماید:
ان الله تجلی لعباده فی كلماته ولكن انتم لا تبصرون.
از آن جمله دعائی است كه در «خصال» و سایر كتب معتبره ضبط است، كه حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند كه:
چون اراده ی خواب نمائی، دست راست خود را بگذار در زیر حد راست خود و بگو:
وضعت جنبی لله علی ملة ابراهیم و دین محمد و ولایة من افترض الله طاعته، ماشاء الله كان و ما لم یشاء لم یكن.
پس فرمودند:
هر كه این دعا را بخواند در وقت خواب، خدا او را حفظ فرماید از دزد و غارت و خراب شدن خانه و استغفار می نماید از برای او ملائكه.
و در «ثواب الاعمال» است كه حضرت صادق (علیه السلام) فرمودند:
هر كه در وقت خوابیدن تمام مسبحات قرآن را بخواند، نمی میرد تا آنكه حضرت قائم (عجل الله فرجه) را درك كند و اگر بمیرد در جوار پیغمبر (صلی الله علیه و آله) خواهد بود.
واضح است كه ولایت كسی كه مفترض الطاعة است در این ایام غیبت كبری امام عصر تو است (ارواحنا فداه) باید آن حضرت را قصد نمائی ظاهرا و
[ صفحه 57]
باطنا كه خوابیدن تو هم به اذن و امضاء و رضای آن حضرت بوده باشد.
و نیز بگوید آنچه را كه در «فلاح السائل» ابن طاوس (قدس سره) از حضرت ابی عبدالله (علیه الصلوة و السلام) روایت كرده كه آن حضرت فرمودند:
چون در فراش خود رفتی برای خوابیدن، بگو:
اللهم انی اشهدك انك افترضت علی طاعة علی بن ابی طالب و الائمة من ولده و یسمیهم واحدا بعد واحد حتی ینتهی الی الامام الذی فی عصره، ثم مات فی تلك اللیلة دخل الجنة.
واضح است در این عصر و زمان كه امام تو (عجل الله فرجه) امام دوازدهم است و از انظار غایب شده، باید بشماری همه ی ائمه را تا منتهی شود به امام عصر صاحب العصر و الزمان (صلی الله علیه و علی آبائه الطاهرین) و متذكر شوی كه به طاعت ائمه ی خود احیاء و امواتا به خواب می روی و كانه خدا را به شهادت می طلبی كه من در وقت خواب خود به طاعت مولا و آقای خود حضرت حجت (عجل الله فرجه) به خواب می روم كه عین طاعت تست. اگر روح مرا قبض نمودی یا ارسال فرمودی، به طاعت تو و ولایت اوست (صلوات الله علیه و علی آبائه المعصومین).
[ صفحه 58]